کمتر از یک سال دیگر تا پایان عمر دولت یازدهم باقی مانده است. از مدتها پیش اخباری مبنی بر حضور آقای احمدینژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ به گوش میرسد. دوستداران آقای احمدینژاد به حدی دلتنگ مرادشان هستند که اجازه ندادند حداقل در زمانی نزدیکتر به انتخابات وارد عرصه رقابت با سایر رقبا شوند و با خوشحالی زایدالوصفی حضور مجدد او را با اقدامات منحصربفرد خود اعلام کردهاند. در خبرها صحبت از یارانه ۲۵۰ هزار تومانی بود.
لیلا رحیمی خوشبخت در روزنامه مردم سالاری نوشت: پوپولیسم بار دیگر به کمک طرفداران احمدینژاد آمد تا در صورت حضور در انتخابات، تضمینی برای انتخاب او باشد. فایل مربوط به پوسترهایی که در آن عاجزانه از او میخواهند به صحنه سیاست باز گردند در شبکههای مجازی دست به دست میشود. عدهای خوشحال از بازگشت او لایک میکنند و عده ای به خنده و شوخی از آن میگذرند و گروهی که مخالف حضور دوباره او در انتخابات ریاست جمهوری هستند احتمالا در جا حذف میکنند. تلاشها برای ریاست جمهوری احمدینژاد زودتر از آنچه تصور میشد آغاز شد. سفرهای استانی و انتقاد از عملکرد دولت فعلی در خلال این سفرها، دفاع از اقدامات دولتهای نهم و دهم و … از فعالیتهای زودهنگام تبلیغاتی محمود احمدینژاد در چند ماه گذشته محسوب میگردد. اقدام عجیب او در نوشتن نامه به باراک اوباما نیز از مواردی است که بار دیگر احمدینژاد را در کانون توجه رسانهها قرار داد. واقعیت این است که انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر برگزار خواهد شد و احمدینژاد نیز در صورت تایید شورای نگهبان حق شرکت در انتخابات را خواهد داشت. اما آیا طرفداران آقای احمدینژاد تا به حال از خود پرسیدهاند که بزرگترین دلیلشان برای حضور مجدد او در انتخابات چیست؟ کدامین دستاورد بزرگ دولتهای نهم و دهم باعث شده تا دوستداران آقای احمدینژاد سودای بازگشت او را در سر بپرورانند؟
کاملا آشکار است بزرگترین ضربهای که آقای احمدینژاد به پیکره نظام وارد آورد در زمینه سیاست خارجی و دیپلماسی بود. تنزل جایگاه جمهوری اسلامی ایران در عرصه بینالملل و انزوا تنها دستاورد سیاست خارجی دولت احمدینژاد محسوب میگردد. تشدید تحریمهای ناعادلانه غرب علیه ایران نتیجه سیاستهای تکنفره او است که بار سنگین آن را مردم به دوش کشیدند. ادبیات آزاردهنده آقای دکتر را چه در داخل و چه در خارج از کشور هنوز مردم به خاطر میآورند.همچنین خاطرات تلخ درگیریهای انتخابات ۸۸ یادگار تلاشهای او در رسیدن به مقام ریاست جمهوری بود. حامیان ایشان از عملکرد اقتصادی دولت آقای روحانی انتقاد میکنند و بیکاری را از معضلات موجود در دولت یازدهم میدانند. آنها معتقدند در صورتی که در مدت باقی مانده از ریاست جمهوری آقای روحانی مشکلات اقتصادی و اشتغال کشور حل نشود،آقای روحانی بازنده انتخابات خواهند بود. تا جایی که به یاد داریم معضل بیکاری از مهمترین مشکلات کشور بوده و هست. حل این بحران نیازمند تدوین و تصویب سیاستهای اقتصادی اشتغال زا و تعیین و تامین اعتبار برای اجرای آنهاست. سیاستهایی که در دورههای قبل نیز به درستی اجرا نشده و نقطه ضعف همیشگی دولتهای پیشین بوده و اتفاق تازهای به شمار نمیرود. در این مورد خاص عملکرد دولتهای وقت همواره از جانب مردم مورد نقد قرار گرفته است. تنها نیم نگاهی به گذشته کافی است تا طرفداران ایشان به یاد بیاورند روزهای سخت تحریم، بیکاری، افزایش ناگهانی قیمتها، نوسانات خارقالعاده قیمت طلا و ارز و مسکن و… راکه باز هم ارمغان دولت ایشان به مردم بود. چگونه است که طرفداران آقای احمدینژاد برجام را نادیده میانگارند؟ صرف سه سال از عمر دولت نهم در ترمیم روابط از هم گسسته ایران و نظام بینالملل و به سرانجام رسیدن آن در قالب برجام همان موفقیتی بود که در زمان ایشان حاصل نشد. سیاست خارجی اصول و قواعد خود را میطلبد و کارنابلدی در این عرصه، سرزمینی را با مردمانش زیر سوال خواهد برد. آن را به اهلش بسپاریم. امر خطیری که هرگز دکتر احمدینژاد و کابینه ایشان از پس آن برنیامدند. اگر گذشته را فراموش کرده اید لااقل انتخابات هفت اسفند را به خاطر بیاورید. حضور مردم در این انتخابات مهر تاییدی است بر اقدامات دولت یازدهم و این که مردم ایران زحمات دولت یازدهم را ارج مینهند. از طرفی تکیه به آرای روستانشینان همواره ابزاری برای دستیابی به مسند ریاست جمهوری از سوی حامیان آقای احمدینژاد بوده است که این بار نیز به آن تمسک جستهاند. نظر شهرنشینان چه میشود؟ به نظر شما انتخابات هفتم اسفند به اندازه کافی گویا نبود؟ رای مردم تهران را دیدید؟ نظر اغلب هنرمندان برایتان مهم نیست؟ مخاطبان شما فقط روستانشینان نیستند. به این عزیزان جمعیت شهری کشور را هم بیفزایید. مگر غیر از این بود که در درگیریهای انتخابات ۸۸ جامعه شهری بیشترین آسیب را دیدند؟ سخن بسیار است و در این مقال نمیگنجد اما ای کاش طرفداران آقای احمدینژاد عجله نکنند. در دو دوره گذشته بسیار از ایشان دیده و شنیدهایم. یقین داشته باشید در این سه سال اقدامات ارزنده ایشان فراموش نشده است. اگر بخواهیم از دریچه عقل و منطق به مقوله انتخابات نگاه کنیم،کاملا مشخص است ادامه برنامههای دولت یازدهم به زمانی بیشتر از چهار سال نیازمند است. آقای احمدینژاد عجله نکنید،اگر بنا بود اتفاقی در دوران ریاست جمهوری شما بیفتد به اندازه کافی زمان در اختیار شما و یاران دلواپستان قرار داشت. اجازه بدهید دولت یازدهم برنامههای خود را به سرانجام برساند.
منبع: روزنامه
مردم سالاری
دوکلمه حرف حساب like
زندگیتون سراسر از امید و خوشبختی، دلتون سبز و لبتون خندون، پیش منم بیاین مرسیییییییییییییی
99651
سلام دوست گرامی. ظاهرا طرفدار پر و پا قرص آقای روحانی هستی . کاری به آقای احمدی نژاد ندارم اما چند خط جهت یاد آوری.
برجام که قرار بود امید بدهد الان چه شد ؟؟؟؟؟!!!!
دلار 4000 تومان ؟؟؟؟!!!!
حقوق های نجومی اون هم ماهی 240 میلیون تومان ؟؟؟؟؟!!!!
نکنه خدای ناکرده شما هم بله ؟؟؟!!!
سلام
این نوشته به هیچ وجه دفاع از دولت آقای روحانی و یا تایید این دولت نیست ولی با همه نقصان و ایرادات این دولت قیاس بین دولت قبل و این دولت مثل مقایسه ژیان با بنز می باشد. کسانیکه با صنایع داخلی ، کشاورزی ، توریسم و کشورهای خارجی در ارتباطند می دانند در 8 سال دولت قبل چه مصیبتی بر این مملکت رفت ، و اثر این مصیبت مطمئنا تا دو دولت دیگر هم باقی خواهد بود
شرمنده شما هستم اما ایران فقط در تهران و تهرانی خلاصه نمی شود.