انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
کوزه
چند روز پیش با یه دوست قدیمی همسفر شدم ، آخرین باری که با هم مسافرت کرده بودیم حدود هشت سال پیش در آخرین روزهای دانشگاه بود .
من و حاج مصطفی عابدزاده 4سال هم دانشگاهی و همکلاسی بودیم .
علاوه بر هم اتاقی بودن توی جاهای مختلف از کارگاه ماشین آلات گرفته تا گروه علمی ماشین آلات و گروه سما در کنار هم بودیم .
سال 83 دانشگاه تموم شد ، حاجی مشغول کار شد و من سربازی ، ولی باز دست تقدیر ما رو از سال 86 با هم همکار کرد ، اما جالب بود که ما توی این چند سالی که با هم کار می کردیم تا حالا با هم مسافرت کاری نرفته بودیم .
حاجی خیلی وقتا حرف های جالبی می زنه ، خیلی رکه برا همین هم اکثر بچه ها خیلی با حاجی حال نمی کنن آخه اینجا ایرانه و متاسفانه یکی از خصوصیات ما استقبال از چاپلوسی و موضع گیری وقت انتقاده ، بهر حال توی این سفر داشتم از دوران کودکی و شاهنامه خونی پدرم با احساس تمام صحبت می کردم و اینکه بابا برای فهم ما بعد از خوندن شعر اونو خیلی ساده و داستانی توضیح می داد ، به اینجا که رسیدم حاجی یه نگاه به چهره من کرد و گفت : "از کوزه آن تراود که در اوست "
بعد هم گفت پس برا همینه که هم توی حرفات زیاد اصطلاح ادبی بکار می بری هم اهل شعر و شاعری ایی . حاجی راست می گفت زمان دانشگاه شعر می گفتم و توی شب شعرها هم همیشه شرکت می کردم هر وقت هم که کم می آوردم ( یه تقلب ریز میکردم و ) فوری یه بیت جدید می ساختم .
اما نتیجه گیری حاجی بعد از صحبت های بالا این بود که "بچه های ما آیینه وجود ما هستن . اونی میشن که می بینن نه اونی که ما می خوایم ، با ظاهر سازی هم نمی شه اونا رو گول زد " به نظرم این حرفای حاجی حرفای قشنگیه که خیلیا نمی بینن .
راستی تا یادم نرفته بگم که حاجی یه دختر کوچولو سه ساله داره . درس اخلاقی هم که از داستان بالا به من داد ، خیلی با ارزشه ، چون من تا حالا اینجوری به قضیه نگاه نکرده بودم.
پس نتیجه می گیریم که دختر آقا مصطفی هم احتمالا معلم خواهد شد
گیرم که پدرت بود فاضل
ازفضل پدر تورا چه حاصل؟