در بخش نخست گفتیم که یکی از مسایل مهم که نشان دهنده شخصیت ، تربیت و روابط اجتماعی افراد می باشد آداب معاشرت و چگونگی ارتباط با دیگران است و گفتیم که بطور خلاصه این آداب را در چند پست و با استفاده از کتاب آداب معاشرت نوشته آقای منصور احمدی در سایت خواهم نگاشت .
در بخش دوم این مطلب به چند رفتار بسیار مهم مانند دست دادن اشاره خواهیم کرد.
کی به کی دست می دهد؟ (چه کسی اول دست دراز می کند؟)
بزرگتر به کوچکتر
مافوق به زیر دست ( در نیروهای مسلح)
رئیس به مرئوس (در نظام اداری)
هنگامی که کسی چند بسته یا پاکت در دست دارد و دستهایش آزاد نیست ، نباید دست خود را به
سوی او دراز کنیم تا مجبور شود برای دست دادن بسته ها را زمین بگذارد یا همه را به یک
دست یا زیر بغل نگه دارد.
هنگام دست دادن نباید دست طرف مقابل را فشرد،
به خصوص اگر انگشتری در دست داشته باشد و یا
زمان دست دادن را طولانی کرد.
هنگام جدا شدن از یک جمع ، دست دادن با همه لزومی نداردو فقط می توان با یک معذرت
خواهی خداحافظی کرد.
آقایان باید بدون دستکش دست بدهند ، در صورتی
که طرف مقابل دست دراز کرده و زمانی برای در
آوردن دست کش نیست ، دست دادن با دستکش ضمن عذر خواهی مانعی ندارد و این جمله گفته می
شود: ببخشید که با دستکش دست می دهم.
هنگام دست دادن با کسی نباید فاصله آنقدر زیاد باشد که مجبور شوید دست خود را خیلی دراز
کنید.
هنگام دست دادن باید به صورت شخص نگاه کرد و با لبخند یا کمی خم کردن سر اظهار خوشحالی
کرد.
هنگامی که مهمانان در حال غذا خوردن می باشند و مهمان تازه ای وارد می شود فقط میزبان با
او دست می دهد و سایرین با لبخند و تکان دادن سر اظهار آشنایی می کنند.
قسمت
چهارم : بوسیدن دست
بوسیدن دست رسمی است که در زمان قدیم در فرانسه متداول بوده و هم اکنون درمهمانی های
اشرافی این رسم پا بر جا می باشد، ضمناً بوسیدن دست روحانیون متداول می باشد.
نحوۀ بوسیدن بدین طریق است که بعد از خم شدن و یا زانو زدن ، دست راست را در سر حد مچ
بوسه می زنند.(البته حالت و ژست آن را انجام می دهند.)
بوسیدن دست در بین جوانان ، همشاگردی ها و همکاران متداول نمی باشد.
هرگز نباید دست دختران جوان را بوسید.
در مجامع عمومی بوسیدن دست شایسته نیست .