انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
حال نفت خوب است، اما تو باور نکن!
۵ فاز پارس جنوبی یعنی فازهای ۱۲،۱۵،۱۶،۱۷،۱۸ تا پایان دولت دهم افتتاح شده، ظرفیت برداشت از پارس جنوبی دوبرابر شده و اولین فاز ایرانی پارس جنوبی افتتاح شد. چهار هاب جدید لاوان، چابهار، سرخس عسلویه برای توسعه پتروشیمی ایجاد شده و ایران قطب اصلی پتروشیمی خاورمیانه شده است. ظرفیت تولید بنزین به ۱۰۰ میلیون لیتر در سال رسیده و ایران صادر کننده بنزین و گازوئیل شده است. فاز دو خط لوله اتیلن غرب و واحدهای تولید کننده پلی اتیلن متصل به این خط به بهره برداری رسید. بله، خواب نما شده اید، لطفا بیدار شوید! اینها صرفا وعده های دولت دهم بود.
هند، ژاپن، کره جنوبی و ترکیه خرید نفت از ایران را کاهش دادند و به سقف تعیین شده از طرف امریکا رساندند. تولید نفت خام از حدود ۴.۲ میلیون بشکه به حدود ۳.۶ میلیون بشکه در روز رسیده است ( آمار رسمی اعلام نشده است و تاحدود ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار بشکه هم تخمین زده شده است) و ایران از جایگاه دوم اوپک به جایگاه پنجم تنزل کرده است. بسیاری نفت ایران را می خرند و کالاهای اساسی به جای آن می دهند و این یعنی پولی برای توسعه صنعت در دست نیست. پروژه ها از فعالیت هایی موقتی و یکتا به اقداماتی دائمی و تکراری بدل شده اند. «پروژه ها هرگز به اتمام نمی رسند بلکه از مدیری به مدیر دیگر و از یک برنامه توسعه به برنامه توسعه دیگر منتقل می شوند» و این یعنی اصل بقای پروژه های نفتی.
دستیابی به هرگونه منابع مالی و تکنولوژی و تجهیز و مواد شیمیایی و کاتالیست و قطعه یدکی از منابع باکیفیت بسیار دشوار است.
کودتای استوارها در نفت هرم مدیریتی را معکوس کرده و به حدی بی نظمی ایجاد شده که حتی حضور یک سردار کارآزموده هم نتواست نظامی بدهد.
نه تنها هیچ فاز جدیدی در پارس جنوبی به طور کامل به تولید نرسید بلکه بخش دریایی فاز های ۹ و ۱۰ که دوبار افتتاح شد هم هرگز تمام نشد. ایران ال ان جی به جای ال ان جی برق تولید کرد و هیچ یک از پروژه های صادرات گاز هم به بهره برداری نرسید. قطر چند برابر ما از میدان گازی پارس جنوبی برداشت می کند و روزانه بالغ بر ۴۰۰ هزار بشکه نفت از لایه نفتی آن برداشت می کند و ما حتی یک بشکه نیز برداشت نمی کنیم، عربستان روزانه حدود ۴۰۰ هزار بشکه نفت از میدان مشترک فروزان (مرجان) برداشت می کند درحالی که ما حدود ۲۰ هزار بشکه برداشت داریم. هاب های جدید پتروشیمی تنها در سمینارها و کنفرانس ها موجودیت دارند و روی زمین خاک و تنها خاک است. خط اتیلن مرکز نقطه شد و خط اتیلن غرب پاره خط.
بله، باور کن! حال نفت خوب نیست. نه فقط به این دلیل که در ۸ سال نام ۹ نفر به عنوان سرپرست و وزیر نفت عنوان شد و ۱۷ معاون فقط برای ۴ شرکت اصلی منصوب شد، نه فقط به واسطه این که منابع تامین مالی قطع شد. نه فقط به این علت که نوذری برای حفظ صندلی وزارت برترین مدیران نفت را خانه نشین کرد. نه فقط به این سبب که میرکاظمی کمیته انتصابات برای قلع و قمع باقیمانده مدیران ایجاد کرد و شأن خود را تا همنشینی با محفل پرونده سازانی چون حسین شیوا پایین آورد و در نهایت تولید نفت را بنا به آمار بانک مرکزی ظرف یک سال از ۳۹۴۵ هزار بشکه به ۳۵۵۶ هزاربشکه رساند. شاید نه فقط به این دلیل که دولت برای درامدهای نفتی محل خرجی بهتر از سرمایه گذاری یافته بود، نه فقط به خاطر بیش از هزار پروژه غیرنفتی که وزارت نفت را موظف به اجرای آن کردند، نه فقط به خاطر واردات بیش از ۵ میلیارد دلاری بنزین از محل منابع داخلی نفت و نه فقط به واسطه تکه تکه کردن صنعت پتروشیمی و اعطای سهام عدالت در بزنگاه انتخابات بلکه شاید به واسطه تمامی این دلایل !
رنگ رخساره نفت نشان می دهد از سر ضمیر آن و نیازی به تشریح احوالش نیست، اما یادآوری اشتباهات مانع تکرار آنها در آینده می شود. کمک می کند تا یادمان بماند که موفقیت های گذشته مرهون مدیریت اثربخش مدیران و کارکنان است.پالایشگاه ها و پتروشیمی های عسلویه خودرو نبودند، تولید نفت خود به خود افزایش نیافت و هیچ کدام یک بی دلیل فروننشست. دست اندرکاران این دوره غرورآفرین از توسعه صنعت نفت را باید ستود و دست مریزاد گفت.
و بدون تردید سپاس و تشکر ویژه باید داشت از محمود احمدی نژاد، که به ما درسهایی بسیار پرهزینه و گرانقیمت آموخت. آموخت قدر عافیت را بدانیم. به ما یاد داد که "از این بدتر" هم می تواند بشود. یادآوریمان کرد که سازمان ها نیز مانند درختان از سر فاسد می شوند. به روش لقمان جمله معروف امیرکبیر را یادآوری کرد که اداره مملکت به توصیه عمه و خاله نمی شود. یادمان داد که تجربه، دانش و کارآزمودگی لازمه کارامدی است و موفقیت تصادفی نیست. به همه یاد داد که ساختمان بدون ستون پرتوان سرپا نمی ایستد و سازمان بدون مدیران قدر.
احسان نجابت : سایت نکو نیوز
خیلی قشنگ بود.
خیلی ممنون که
گذاشتینش...
یاحق...