انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
هیچ کس تنها نیست !
سفر همیشه درس های زیادی برای آدم به ارمغان می آره !
گاهی متوجه اموری می شیم که حتی به مخیله آدم هم گذر نمی کنند!
اول : از همه دوستان بخاطر بی نظمی یکی دو هفته اخیر عذر خواهی می کنم و عذر بدتر از گناه می آرم که بخاطر سفر و مشغله کاری این بی نظمی ایجاد شد.
و دوم اینکه مقدمه ی فوق رو گفتم تا پرده از یه راز بزرگ بردارم ، چه رازی ؟
هفته گذشته مهمان دوستان الیگودرزی در سد رودبار بودم ، یه روز اواخر وقت داشتم از سایت برمی گشتم که به مهمانسرا برم که صحنه عجیبی رشته افکارم رو پاره کرد .
.
.
از کنار یه ماشین که پارک شده بود ، دیدم چندتا الاغ دور هم جمع شده بودن و داشتن یه چیزیی رو با کمال شراکت می خوردن
توی پرانتز بگم که اکثر عشایر این منطقه الاغ ها رو تو صحرا رها می کردن تا بچرند ، الاغ ها هم چون توی محوطه سد همیشه یه چیزایی برا خوردن وجود داره اکثر اوقات به وفور تو سایت رفت و آمد می کنن.
تا به کنار ماشین رسیدم دیدم الاغ ها دو دسته بودن یه دسته داشتن سیب می خوردن و یه دسته دیگه هم داشتن ظروف یه بار مصرف غذا رو می خوردن ، جلوی ماشین هم یکی از سر کارگرها که برای گرفتن غذای همکاران خود آمده بود داشت با تلفن همراه صحبت می کرد ، تازه فهمیدم داستان چیه ؟ شروع به بوق زدن کردم ، چندتا بوق که زدم تازه طرف برگشت ، داد زدم خر غذاها رو خورد ، خر ....
ولی دیگه کار از کار گذشته بود ، تا خرها رو فراری داد و غذاها رو از زیر دست و پاشون بیرون کشید از ده ، دوازده غذا شش تا بیشتر باقی نمونده بود ، میو ه ها هم کلا تلف شده بودن ، تا مهمانسرا داشتم فکر می کردم که اگه به کارگرهای بدشانس این قصه بگن خر سیب و عدس پلوی اونا رو خورده باور می کنن یا می گن ... ؟
و دیگه اینکه هیچ کس تنها نیست حتی الاغ های سایت ( ... اول )!!
