مگس از جمله حیواناتی است که همیشه آنها را به عنوان حیوانات موذی و به دردنخور می شناسیم؛ اما یافته های جدید دانشمندان خلاف این تصورات را ثابت میکند.
«لارو»های مگس نوزادان کرمیشکل مگسها هستند که برای درمان بسیاری ازبیماریها موثر شناخته شدهاند. خاصیت درمانی این حیوان به حدی است که بسیاری از بیماریهای لاعلاج از نظر طب کلاسیک به وسیله آن به راحتی درمانپذیر است. به همین دلیل جهاد دانشگاهی، این هفته در تهران مرکز درمانی لارو را راهاندازی کرد.
لارو مگس چه میکند؟
لارو مگس برای درمان انواع زخمها کاربرد دارد. از زخمهای دیابتی تا زخمهای عفونی مزمن.
این حشره میتواند بافتهای مرده زخمها را بخورد و باعث بشود که هم زخم به سمت بهبودی برود هم این نسوج مرده برداشته شود. جالب این است که لاروها کوچکترین صدمهای به قسمتهای خوب زخم نمیزنند و سمت قسمت سالم بدن نمیروند. این حشرات فقط به قسمتهایی میروند که عفونت دارند و جالبتر این است که وقتی لارو روی پوست گذاشته میشود، اول به نقطه عفونی تر حمله می کند و به مجرد اینکه این حشره روی زخم بیمار گذاشته شد، وی از خطر سپسیس (سرایت عفونت به کل بدن) نجات پیدا می کند.
پرستارانی 24 ساعته!
بزاق دهان لاروها به صورت زائدالوصفی تشرح می شود و این بزاق زخم را دائما می شوید. میزان شست و شوی اینها خیلی بهتر از پرستاران است؛ برای اینکه پرستار یک مرتبه در شبانهروز این کار را انجام می دهد؛ اما این حیوان در تمام ثانیه های شبانه روز زخم را شستوشو میدهد. این حیوانات دو زائده بسیار تیز درجلوی بدنشان دارند و حرکت اینها روی زخم باعث میشود که قسمتهای مرده آن شیارشیار بشود.
نکته دیگر این است که این لاروها خستگیناپذیرند! وقتی آنها روی زخم گذاشته میشوند، اصلا استراحت ندارند و در هر پنج دقیقه به اندازه وزنشان غذا یا همان عفونتها را می خورند و بیمار میبیند که لحظه به لحظه زخمش بهتر می شود. تا این لحظه 170 زخم مزمن در ایران درمان شده است. برای مثال جانبازی که هفت سال از زخم مسلسل رژیم بعث رنج میبرد، با این روش ظرف 17 روزدرمان شد.
چرا لارو؟
دلایلی که پزشکان برای موثر بودن این روش ارائه میدهند به دو دلیل عمد برمیگردد: اول اینکه مهمترین مرجع پزشکی جهان یعنی اف دی ای آن را تایید کرده و دیگری اینکه درمان آن به صورت صددرصدی است. تنها مشکل این طرح در ایران این است که به دلیل محدودیت پرورش لارو در کشور، این مرکز قادر است در هر هفته فقط به 3 الی 4 بیمار رسیدگی کند؛ در حالی که اگر این مرکزها گسترش پیدا کنند؛ میتوان به افراد بیشتری این خدمات پزشکی را ارائه داد.