او از معدود انسان های بزرگی است که چه پیش از انقلاب و چه پس از آن همواره و همه جا نقشی ممتاز و کم نظیر داشته است. کسی که بارها مورد هجمه دوستان زود رنج و دشمنان دانا قرار گرفت اما هرگز روی ترش نکرد و به دل نگرفت.
اندیشمندی اسلام شناس و آزادی خواه و انقلابی و خستگی ناپذیر و مورد اعتماد و گره گشا در تنگناها و بحرانها بود. قهرمانی که جز به اعتلاء انقلاب و ایران و دفع و رفع خطرها از نظام و مردم نیاندیشید و عمل نکرد.
.... عزتمندانه در شب شهادت امیرکبیر پر کشید تا داغدار کند همه دوستداران ایران را، آنانکه در راه سربلندی ایران قدم برمی دارند.