انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
«بَرد»
" بَرد Bard " مستندی کوتاه با زمان ۲۵ دقیقه ، داستان زنی در اطراف رامهرمز را روایت می‌کند که هر روز با پتک و دیلم به کوه می زند، سنگ می‌شکند و می‌فروشد تا زندگی خانواده‌اش را تأمین کند. برد در گویش لری به معنای سنگ می باشد.
مستند کوتاه «بَرد» به کارگردانی حمید جعفری تا به حال در جشنواره‌های مختلفی شرکت داشته و موفق به دریافت چندین جایزه ملی و خارجی شده است. یکی از مهمترین جوایز این فیلم ، کسب جایزه بهترین فیلم جشنواره نیواورلئان آمریکا می باشد ، به احتمال زیاد این مستند نماینده ایران در بخش فیلم های کوتاه اسکار 2019 خواهد بود که در اینصورت بخت بالایی برای حضور در جمع نامزدهای نهایی جایزه اسکار خواهد داشت.
مستند کوتاه «بَرد» تلاش طاقت فرسای زنی را به نمایش می‌گذارد، دوربین زاویه دیدی را برای بینندگان انتخاب کرده که از یک سو سترگی تخت سنگ را بازنمایی کند، زن به گِردش می‌گردد تا از هر طرفی زخمی بزند تا غول بیابانی را سرنگون سازد و دیگر سو هراس از سرنگونی دو چندان است، هر آن ممکن است تخت سنگ واژگون شود تن زن را به زیر بکشد و نابود کند. زن پیروز میدان می‌شود، بر ستیغ می‌نشیند و چون خورشید می‌تابد. بیننده که از ابتدا نفسش بند آمده و از عملکرد زن شگفت زده است، در انتها با پیروزی زن بر تخت سنگ به نفس نفس می‌افتد، همگام با نفس‌هایی که از نهاد زن بر می خیزد.
در ادامه زن سنگ می‌شکند، زن زیر باران سنگ می‌شکند، روی پای زن پاره سنگ می‌افتد و صدمه می‌بیند، زن روی سنگ‌ها می‌نشیند و نفسی چاق می‌کند، زن خانه‌اش را در میان سنگ‌ها ساخته است. انگار سنگ‌ها زندگانی زن را احاطه کرده‌اند. در انتها سنگ‌های شکسته شده را به تاجری می‌فروشد و دستمزدش را دریافت می‌کند. در سراسر فیلم کمترین گفتگوی ممکن ضبط شده است، پس برای معرفی شخصیت اصلی ، متن کوتاهی نوشته می‌شود، در آن قید شده است: زن ۴۰ سال دارد و ۳۰ سال است که کارش همین است. یعنی از ده سالگی در میان سنگ‌ها زیسته است....
