انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
جاده های ناتمام
امروز می خواهم از روستاهایی بگویم که بیش از 35 خانوار و 200 نفر جمعیت دارند ؛ روستای پشته علیا با بیست و پنج خانوار و پشته سفلی با 10 خانوار یا به قول اهالی آنها پشته پایینی و پشته بالایی از توابع بخش سیلاخور – دورود لرستان که تنها تا جاده آسفالته مجاور شش کیلومتر فاصله دارد .
روستای زیبا و پر جاذبه ، خوش آب و هوا و دارای چشمه های فراوان ؛ که در فصل بهار تماما سبز پوش می گردند .
در فصل بهار و تابستان بسیاری از افرادی که قبلا این روستاها را دیده اند جهت کوهنوردی و استفاده از طبیعت به این روستاها سفر می کنند آخرین سفر من نیز به این منطقه هفته قبل اتفاق افتاد یعنی آخرین هفته شهریور.
اما نکته بسیار تاسف باری که این بار شاهد آن بودم جاده بسیار نامناسب و تخریب شده این روستاها بود ، چرا تخریب شده ؟ چون یادم است بار قبل که به اینجا آمده بودم ( سال 89 ) جاده بسیار بهتر و مسطح تر از وضعیت کنونی بود . وقتی از اهالی جویا شدم به این جواب رسیدم که : اواسط سال 89 اعلام می شود بودجه لازم برای آسفالت و بهسازی این جاده اختصاص یافته، بنابراین کار اجرایی آن از اواخر سال 89 شروع می شود و جاده سابق بکلی (بدلیل خاکبرداری و عریض سازی ) تخریب می شود ولی بعد از چند هفته فعالیت ماشینهای راهسازی ، به یکباره عملیات متوقف و ماشین آلات راهسازی نیز از مسیر جمع آوری می گردد و وضعیت کنونی بوجود می آید. هم اکنون نیز بعد از گذشت بیش از یکسال و نیم از توقف پروژه هیچ خبری از ادامه عملیات راهسازی نمی باشد بگونه که ساکنان این مناطق به برگشت جاده خود به همان جاده شنی دوسال قبل هم راضی شده اند .
دو سوال مهم در ذهن همه اهالی و افرادی مانند من که این وضعیت را می بینند نقش می بند :
1- اگر بودجه این پروژه درست برآورده شده چرا پیشرفت پروژه کمتر از ده درصد است و اگر درست برآورد نشده مسئول این وضع کیست و چرا اصلاحیه ای صورت نمی گیرد؟ و چه کسی باید پاسخگویی این روستاهای بدون جاده باشد؟
2- پیمانکار این جاده درحالی که کمتر از ده درصد کارکرد داشته چگونه با مسئولین محترم پروژه تسویه مالی کرده است؟
نماد دالوند
