انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
آهای مردم ؛ وقت نیکی تمام نشده ....
معمولا رمضان که می شه همه دم از کاهش جرم و جنایت و افزایش همدلی مردم می زنند ، حتی اونایی هم که به هر دلیلی روزه نمی گیرن بعضی جاها حرمت ها رو نگه می دارن .
.
.
.
امروز یکی از دوستان یه عکس برام فرستاده بود که کمی منو به فکر برد البته فقط کمی !! ( عکس زیر )
یاد یکی از خاطرات سالهای نه چندان دور خودم افتادم
پرده اول : سه سال قبل سرپرست نیروهای شرکت تو یکی از سدهای جنوب کشور بودم ( نمی خوام اسم ببرم ) با پرسنل سد رفیق شده بودیم و معمولا با من خیلی درد و دل می کردند.
یه روز یکیشون اومد از من پرسید: مهندس بعداز شیفت کاری وقت داری پسرم رو بیارم چندتا مشکل درسی داره کمکش کنید
گفتم چرا که نه حتما بیارین
گذشت و شب با پسر اومدن کمپ ما ، محمد آقا کلاس دوم راهنمایی بود چند تا مسئله ریاضی داشت ، با هم مسئله ها رو حل کردیم و مشکل رفع شد.
در تمام مدتی که نشسته بودن که فکر می کنم دو ساعتی شده حتی یه بار هم محمد پاشو تکون نداد ، ثابت مث مجسمه یه جا نشسته بود و پاهاشو زیرش قایم کرده بود ،من هم که همیشه کنجکاو بودم کمی به دور و ور نگاه کردم دیدم بعضی جای موکت یه کمی گل آلود شده بود ، بلند شدم و به بهونه آوردن چای برای مهمون ها رفتم بیرون ، جلوی در اتاق یه جفت کفش پلاستیکی کهنه دیدم که کف یکیشون کاملا جر خورده بود ، بیرون رو نگاه کردم و متوجه شدم که محوطه جلوی خوابگاه رو طبق معمول بخاطر گرد و خاک اب پاشی کرده بودن ، تازه فهمیدم چرا این بچه پاشو تکون نمی داد .
پرده دوم : پارسال با سه تا از دوستان یه سفر کاری خارجی رفته بودیم ، شب ها معمولا با هم به گشت و گذار می رفتیم. یه شب رفته بودیم یه مرکز خرید که اکثر مارک های خارجی اونجا نمایندگی داشتن ، مهندس صمد یا بقول همکاران رضا و بقول همسرش بابک یه جفت کفش آدیداس خرید که چیزی قیمتش نبود کلا 240 دلار ناقابل می ارزید یاد آدیداس های خوشگل محمد آقا افتادم .
.
.
درسته رمضان داره تموم می شه ولی یادمون باشه که همه حق زندگی دارن و خداوند نیکی کردن و خوب بودن رو دوست داره همیشه ، همیشه نه فقط سی روز رمضان .....
سلام وبلاگ جالبی دارین..
ممنون میشم به انجمنم بیاین و توش عضو شین http://www.forum.no1-phone.ir
:)