انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
مشکل دیگران
در روزگاران گذشته موشی ، مرغی ، گاوی و گوسفندی در مزرعه ای روزگار می گذراندند ، از قضای روزگار روزی موش در تله افتاد ، بانگ برآورد که ای دوستان همراه ، رفاقت به جا آورده و مرا چاره کنید و از این دام برهانید.
مرغ گفت مشکل ، مشکل توست به من ارتباطی ندارد ، گاو و گوسفند نیز برائت جسته و اعلام بی طرفی کردند و همان جمله مرغ که مشکل توست و به ما ربطی ندارد را تکرار نمودند.
موش پس از چند روز بالاخره بند از پای گشود و خود را آزاد کرد اما در تله ماندن موش سبب تولید بیماری و مرض شده بود و صاحب مزرعه را بیمار گردانیده بود ، اطبا جهت تقویت صاحب مزرعه سوپ تجویز کردن پس صاحب مزرعه مرغ نگون بخت را کشت و از او سوپ ساخت، احوال مرد بدتر شد پس کسان بسیار برای عیادت او آمدند پس گوسفند نیز به جهت پذیرایی از میهمانان و عیادت کنندگان ذبح و پخته شد.
داروها افاغه نکرد و صاحب مزرعه به دیدار ملک الموت شتافت پس گاو را نیز برای ناهار مراسم صاحب مزرعه کشتند و خوردند.
... و موش از درون سوراخ روزگار دوستان را می پایید و به این جمله دوستان مسبوق ( سابق ) می اندیشید که مشکل مشکل او بود و به دیگران ربطی نداشت.
