انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
گذرگاه اندیشه
و بدان ای فرزند، بهترین و محبوبترین چیزی که از این اندرز فرا می گیری ، ترس از خداست و اکتفا به آنچه بر تو واجب ساخته و گرفتن شیوه ای که پیشینیانت ، یعنی نیاکان و نیکان خاندانت ، بدان عمل کرده اند زیرا آنان همواره در کار خود نظر می کردند همانگونه که تو باید نظر کنی و به حال خود می اندیشیدند ، همانگونه که تو باید بیاندیشی تا سرانجام ، به جایی رسیدند که آنچه نیکی بود، بدان عمل کردند و از انجام آنچه بدان مکلف نبودند ، باز ایستادند.
پس اگر نفس تو از به کار بردن شیوه آنان سر باز می زند و می خواهد خود حقایق را دریابد چنانکه آنان دریافته بودند ، پس بکوش تا هر چه طلب می کنی از روی فهم و علم باشد ، نه به ورطه شبهات افتادن و به بحث و جدل بیهوده پرداختن .
پیش از آنکه در این طریق نظر کنی و قدم در آن نهی از خدای خود یاری بخواه و برای توفیق یافتن به او روی آور و از هر چه تو را به شبهه می کشاند یا به گمراهیت منجر می شود ، احتراز کن و چون تعین کردی که دلت صفا یافت و خاشع شد و اندیشه ات از پراکندگی برست و همه سعی تو منحصر در آن گردید ، آنگاه به آنچه در این وصیت برای تو به وضوح بیان داشتم ، بنگر و اگر نتوانستی به آنچه دوست داری ، دست یابی و برای تو آسودگی نظر و اندیشه حاصل نیامد ، بدان که مانند شتری هستی که پیش پای خود را نمی بیند و در تاریکی گام بر می دارد ، کسی که به خطا می رود و حق و باطل را به هم می آمیزد طالب دین نیست و بهتر آن است که از رفتن باز ایستد .
Good Like