انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و دلواپسان
سرانجام برجام به سرانجام خود رسید و قانون آن برای اجراء به رئیس جمهور ابلاغ شد. مطابق پیش بینی ها، ظرف 24 ساعت آینده برجام اجرایی خواهد شد. تا به اکنون پیرامون بازنده ها و برنده های برجام، گمانه زنی و تحلیل های بسیار ارائه گردیده است.برخی با این استدلال که چطور می شود، کشوری چون ایران که ظرف 200 سال گذشته هر قراردادی را با یکی از 6 کشور طرف مذاکره منعقد نموده، بازنده بود و خلاف منافع ملی کشور بحساب می آمد حال در یک کشمکش یازده ساله بتواند برنده قراردادی باشد که طرف آن نه یک قدرت که شش قدرت برتر دنیا باشند.
به گزارش جماران، برخی که هیچگاه اعتماد بنفس نداشتند و همواره با خود کم بینی طرف مقابل را برنده و ایران را بازنده و تحت تاثیر قدرت‌های بزرگ قلمداد می‌کنند، این بار هم با تحلیل «دایی جان ناپلئونی» سعی در تردید نسبت به موفقیت کشور دارند. اما همگان اذعان دارند که برای اولین بار با قدرت دیپلماسی ایرانی، کارت ایران هراسی از دست قدرت‌ها گرفته شد و آنان به این قدرت تمکین نموده‌اند. حال در پس دیپلماسی موفق، برجام خارج شده و برندگان و بازندگان آن را آیندگان تعیین خواهند کرد. برجام براساس بازی برد-برد بدست آمده است؛ مطابق این بازی، بازنده و برنده مطلق، بی معنی است. با تحلیل داده‌ها و ستانده‌ها، امیدواریم که کفه ستانده‌های ایران سنگین‌تر از کفه داده‌های آن باشد. ضمن اینکه برجام یک پروسه و مسیر راه است و باید با ظرافت و دقت و احتیاط این مسیر را طی نمود. بخش مهمی از داده‌ها و ستانده‌ها در همین مسیر راه دست یافتنی است. با برجام همه چیز تمام نیست ولی رویکردی جدید و سرآغاز روش تعامل گرایانه می‌باشد. هر طرف تلاش می‌کند که در طول مسیر بیشترین دست آورد را داشته باشد، اما در این میان، نوع برخورد مخالفین داخلی برجام جالب و شگفت انگیز بود. مردم ایران سالهاست با نوع مواضع جماعت دلواپس آشنا هستند.
بی اخلاقی و تندخویی، سنت جاری و خصلت عادی این گروه می‌باشد. بارها در آسیب شناسی جریان‌های خود حق پندار و خود نظام انگار یادآور شده‌ایم که بی‌اخلاقی و تندخویی و تصلب در رفتار و زبان تهدید جزو لوازم آن بحساب می‌آید؛ اما هیچگاه برخوردهای صورت گرفته در روز رای مجلس به برجام، از خاطره‌ها فراموش نمی‌شود. اینکه تیم هسته ای از تریبون عمومی مجلس به اشکال مختلف تهدید شوند و صالحی به دفن در بتون‌های نیروگاه تهدید گردد، بی سابقه بود و خارج از انتظارات. اما رسم معمول همه چیز را ممکن نموده است. حال باید پرسید دلیل این همه عصبانیت چیست؟ آیا یقه دری‌ها و رگ‌های بیرون زده و کف‌های بر دهان از سر دلسوزی برای منافع ملی است یا مسئله از جای دیگری نشئت می‌گیرد؟
بی شک، منفعت ملی، بهانه این همه تندخویی و عصبانیت نیست. چرا که اگر بزعم دلواپسان، برجام این اندازه نفرت انگیز و غرور شکن است که بایست برای رد آن زبان به تهدید مرگ رقیب باز کرد، پس چرا مقامات عالی نظام و شورای محترم نگهبان تایید نمودند؟
منبع : روزنامه اعتماد به قلم محمد علی وکیلی
