انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
پهپاد
واژه "پهپاد" مخفف کلمات پارسی "پرنده هدایت پذیر از دور" است که در زبان انگلیسی بدان Unmanned Aerial Vehicle و یا بطور مخفف UAV گفته می شود. این کلمه (پهپاد) برای هواپیماهای که کنترل آنها توسط سرنشین انجام نمی شود یا به اصطلاح هواپیماهای بدون سرنشین تعریف شده است. ( هرچند ممکن است برخی از انواع آن سرنشین نیز حمل کنند. )
امروزه پهپادها به بحث داغ حوزه فناوری تبدیل شده‌اند و شرکت‌های مختلفی در حال کار بر روی این ابزار پیشرفته هستند. برخی شرکت‌ها درصددند تا روی کنترل و بهبود سیستم ناوبری این ابزارهای مفید کار کنند و برخی دیگر نیز ایده‌های جدیدی برای کاربردهای بیشتر آن جهت خدمت به بشریت را در سر می پرورانند، بهرصورت با توجه به کاربردهای مفید پهپادها در رفع نیازهای مختلف بشر، روز به روز بر اهمیت این ابزار افزوده می‌شود.
به طور خلاصه نخستین پرنده ی بدون سرنشین در سال 1913 به پرواز درآمد که موفقیت های زیادی به همراه نداشت. کمپانی اسپری در بهار سال 1918 موفق به ساخت دو فروند هواپیمای بدون سرنشین به نام باگ شد.
حدود 20 سال بعد در طول جنگ جهانی دوم نوع پیشرفته ی باگ به عنوان اولین پرنده ی بدون سرنشین با استفاده از یک رادیو کنترل با برد بیش از 320 کیلومتر هدایت گردید. سری بعد که در طول جنگ جهانی دوم ساخته شد، هواپیمای V-1 موسوم به بمب پرنده بود. آلمان ها با این پرنده موفق به درهم شکستن دژ مستحکم لندن و بمباران این شهر شدند.
آمریکا در جنگ ویتنام بین سال های 1964 تا 1975 تعداد 3435 پرواز شناسایی با هواپیماهای بدون سرنشین بر فراز ویتنام انجام داد که از این تعداد 2873 پرواز (نزدیک به 84 درصد) موفقیت آمیز بود. موفقیت پرنده های بدون سرنشین اسراییلی در جنگ سال 1973 موجب گردید که ارتش آمریکا پروژه ی ساخت پرنده ی بدون سرنشین Aquila UTA را در سال 1974 آغاز نماید. نیروی دریایی ایالات متحده ی امریکا در سال 1985 پرنده ی اسراییلی پایونیر را برای هدف یابی و رهگیری در کشتی های جنگی استفاده نمود. روسیه نیز از سال 1920 ساخت این نوع هواپیما (پهپاد) را در دستور کار قرار داد و در جنگ جهانی دوم تعدادی از این هواپیماها را به کار گرفت که موفقیت آمیز نبود. شوروی در سال 1950 بار دیگر به این موضوع پرداخت که در نتیجه پهپاد با موتور جت تولید گردید.
اما بیشترین سرمایه‌گذاری در جهان در زمینه ساخت و تجهیز پهپادها را وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا انجام داده‌است؛ به طوری که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۵ حدود ۳ میلیارد دلار هزینه برای طراحی ساخت و تجهیز پهپادها هزینه کرد. حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ نیز باعث شد تا دولت آمریکا بودجه بیشتری را به طراحی و ساخت و تجهیز پهپادها اختصاص دهد.
انواع پهپاد:
به طور کلی پرنده های بدون سرنشین را می توان به پنج دسته تقسیم بندی نمود:
1- میکرو پهپادها: پهپادهای بسیار کوچک ، قابل حمل و بسیار پر کاربرد در جاسوسی های از راه نزدیک ، بررسی نقاط کور اطراف ساختمان ها و محوطه های بسته نظامی، دیده بانی در فضاهای امنیتی ، اخذ اطلاعات در مناطق مسدود در زلزله ها و...
2- مینی پهپادها: این نوع پهپادها معمولا طولی کمتر از 2 متر و وزنی سبک تر از 41 کیلوگرم دارند ؛ کاربرد نظام این پرنده ها جهت شناسایی کوتاه برد و کشف خطرات احتمالی منطقه عملیاتی می باشد.
پهپاد های تاکتیکی: این پرنده ها بزرگتر از پرنده های بدون سرنشین مینی می باشند. ولی همانند آنها ماموریت های هدف یابی و جمع آوری اطلاعات را انجام می دهند. با این تفاوت که ظرفیت حمل و مداومت پروازی پرنده های تاکتیکی از نوع قبل خود بیشتر می باشد. در حالی که سقف پرواز پرنده های بدون سرنشین مینی تقریبا 300 متر است، یک یو ای وی تاکتیکی مانند شادو 200 قادر است تا ارتفاع 4800 متری اوج گرفته و به مدت 4 ساعت در هوا پرواز کند.
هال: این نوع پهپاد هم اندازه ی هواپیماهای جت تجاری یا هواپیمای بوینگ 737 می باشد. این پهپاد توانایی حمل رادارهای ترکیبی (SAR) و دیگر حسگر های قوی را داراست. این پرنده معمولا در ارتفاع 45000 تا 65000 پا (13680 تا 19760 متر) پرواز می کند.
این نوع پرنده بدون سرنشین با ارائه تصاویر با کیفیت، قادر است بیشتر کارهایی که هواپیمای سرنشین دار جاسوسی انجام می دهند را انجام دهد.
جنگنده های بدون سرنشین: جنگنده های بدون سرنشین هم اندازه ی هواپیماهای جنگنده سرنشین دار نسل جدید نظیر F/A – 18E Super Hornet می باشند نمونه مورد استفاده ارتش آمریکا در جنگ عراق استفاده از پهپاد جنگنده پریدیتور است.
کاربرد پهپادها:
- خدمات عمومی (مخابرات ، کنترل ترافیک و... )
- حفاظتی ، نظامی و جاسوسی
- خبرنگاری و عکاسی
- پژوهش و علوم طبیعی (زمین شناسی ، هواشناسی و...)
- تبلیغات و تحویل مرسوله
- استفاده در صنعت (مانند آمارگیری، نظارت، گشت زنی و...)
- استفاده در کشاورزی ( سم پاشی ، هواشناسی و... )
- امدادرسانی در زمان فجایع طبیعی، حوادث و اتفاقات غیر مترقبه (امداد و نجات (
