انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
دین و دیانت
آنگاه کاهنی کهنسال گفت ما را از دین و دیانت سخنی بگوی .
پیامبر گفت :
آیا من امروز از چیزی جز دیانت سخن گفته ام ؟
آیا دین جز همان اندیشه ها و کردارهای ماست ؟
و آنچه از دیانت که اندیشه و کردار نیست، آیا غیر از شگفتی و اعجابی است که از روح سرچشمه می گیرد، حتی در آن هنگام که دستهای ما سنگی را شکل می بخشد یا در کارگاه بافندگی انگشت بر تار و پود می نهد ؟
چه کسی می تواند ایمانش را از اعمالش جدا کند ؟
یا اعتقادش را از اشتغالش جدا بیند ؟
چه کسی می تواند ساعات عمر را در پیش چشم بگستراند و بگوید:
این ساعات برای خدا و آن ساعات برای خودم؟ این ساعات برای روح و آن ساعات برای جسم.
تمام ساعات شما بالهایی هستند که در فضا از نفسی به نفس دیگر پرواز می کنند .
آن کس که خرقه ی تقوا را چون فاخرترین جامه خویش بر تن می کند، همان بهتر که عریان باشد،
زیرا از پشت آن تن پوش تظاهر ، باد و آفتاب در پوست او رخنه نخواهد کرد.
And an old priest said, "Speak to us of Religion
And he said:
Have I spoken this day of aught else?
Is not religion all deeds and all reflection,
And that which is neither deed nor reflection, but a wonder and a surprise ever
springing in the soul, even while the hands hew the stone or tend the loom?
Who can separate his faith from his actions, or his belief from his
occupations?
Who can spread his hours before him, saying, "This for God and this for
myself;
This for my soul, and this other for my body?"
All your hours are wings that beat through space from self to self.
He who wears his morality but as his best garment were better naked.
The wind and the sun will tear no holes in his skin.
Kahlil Gibran
برگرفته از کتاب پیامبر - جبران خلیل جبران
ترجمۀ حسین الهی قمشه ای
