انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
"گناهِ تَرک"
گناه آن کاری نیست که انجام می دهی
بلکه بیشتر آن کاری است که ناکرده می گذاری
و این است که در پایان روز، هنگام غروب، قلب تو را به درد می آورد.
آن کلمۀ لطیف و مهربان که فراموش کردی بگویی
و نامه ای که ننگاشتی
و آن دسته گلی که می توانستی بفرستی
اینهاست که شب هنگام چون شبح در پیش روی تو ظاهر می شود.
آن سنگی که می توانستی از سرِ راه برادرت برداری و برنداشتی
و نصیحت و راهنمائیی که به علت شتاب
بدان نیازمند عرضه نکردی،
آن نوازش گرم و عشق آمیز
و آن صدای مهربان و دلاویز را
که در غوغای هواهای خویش از یاد بردی
و اعمال کوچکی از لطف و محبت
که به سادگی به فراموشی سپردی؛
و غنمیت نشمردی فرصتهای خدمت را
که بر همه کس در زندگی پیش می آید.
نه، این کرده های تو نیست
بلکه ناکرده های توست
که در هنگام غروب
دلت را به درد می آورد.
مارگارت سَنگسِتر - ترجمه الهی قمشه ای
