انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
نوشتنِ اسمِ تو
یادم
نمی‌رود،
فقط
من برای نوشتن آمده‌ام،
من
فقط
برای نوشتنِ اسمِ تو آمده‌ام.
مهم
نیست این کلمات
در
شبِ کدام مهتابِ مُرده
به
کوچهٔ کهنْ‌سالِ فریدونِ مشیری رسیده‌اند.
سرِ
شاعرانِ خواب مانده به سلامت،
صبح
خواهد شد.
همه
می‌فهمند؛
عشق
اتفاقاً
آخرین عبادتِ آدمی
مقابل
آدمی‌ست!
( علی صالحی )
ابن
ادهم، که خاندانش فزون باد،
شبی
از رؤیایی ژرف، که عالم صلح و سلام بود، بیدار شد
و
در نور مهتاب که اتاقش را
چون
خرمنی از شکوفه‌های سوسن، نقره‌فام کرده بود
فرشته‌ای
دید که در دفتری زرّین کلماتی می‌نوشت.
آرامش
ژرف اتاق ابن ادهم را گستاخ کرد و پرسید:
"چیست که در این دفتر می‌نویسی؟"
فرشته
سر بلند کرد و با نگاهی شیرین و مهربان گفت:
"نام آنان که خدا را دوست دارند."
ادهم
مشتاقانه پرسید: "آیا نام من هم در شمار آنان هست؟"
فرشته
گفت: "نه، نامت را در این میان نمی‌بینم."
ادهم،
با صدایی همچنان مشتاق اما آهسته‌تر گفت:
"پس نام مرا در شمار آنان بنگار که بندگان خدا را دوست دارند."
فرشته
این بنوشت و ناپدید شد.
شب
دیگر باز فرشته با آن فروغ شکوهمند و بیدارکننده، پدیدار شد
و
نام آنان را که از عشق خداوند سعادتِ ابد یافته بودند،
در
طوماری طلایی به ابن ادهم نشان داد.
و
ادهم با حیرت و شعف دید که نامش سرآغاز نامهاست.
( جِیمز هِنری لِی هانت )
عالی ممنون از مطالب مفیدتون
هوالمحبوب
سلام استاد
مطلب خیلی قشنگیه
امیدوارم که فرشتگان خداوند نام ما رو هم در این طومار طلایی بخاطر دوست داشتن بندگان خوب خدا بنویسند
سپاسگزارم