انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
مثل چشمان یک منتظر
گاهی باید دنبال بهانه ای بود تا بنویسیم برای دوستان قدیمی ، دوستان روزهای سخت ، دوستان غم و شادی
گاهی باید نوشت از پس دیوارهای بلندی که تورا محصور کرده است....
از کنج این دیوارها نگاه به ماه می افتد دل می گیرد و می گویی:
ماه را می بینی !؟
به چشمان تو می ماند
پر از شوق دیدار
ژاله ای عجول بر نرمی صورت می دود ، آرام پاک می کنی ، و باز می گویی
ماه را می بینم
مثل چشمان یک منتظر
پر از حسرت دیدار
امروز نشد که شمعی به یاد تو روشن کنم و در کنارش آرزوی صد ساله شدنت را داشته باشم اما در فرجام ضمیر خود میهمانی زاد روز تو را با شکوه تمام بر پاکرده ام پر از تولد تولد تولدت مبارک ....
روزهای سخت و ایام طاقت فرسا دوستان همراه و رفیقان هم دل را بیشتر به یادمان می آرد
گاهی باید نوشت حتی بی قلم و کاغذ؛ باید نوشت بر سفیدای دل : نیست بر لوح دلم جزء الف قامت دوست ....
باید نوشت :
گله ای نیست اگر بی خبری از من ، چون
دو سه روزی ست که خودم هم به خودم سر نزدم ....
هرچند با تاخیر زاد روزت مبارک ، روزگارت رو براه ، دلت خوش ، تنت سالم.
نماد - .... بندرعباس / بیست و هشتم بهمن 402
