لوریس موسیقی را زبان خداوند میداند. زبانی که همه میفهمند و احتیاجی به ترجمه ندارد. خودش این زبان را خوب میداند و تاکنون بیش از ۷۵ اثر شامل سمفونی، اپرا، موسیقی مجلسی، کنسرتو برای پیانو، ویلن، گیتار، ویولن سل و پیپا، موسیقی باله، آثاری برای گروه کر، یک رکوئیم، و یک اوراتوریو و بیش از ۴۵ موسیقی فیلم ساختهاست.
از جمله آثار او میتوان به اپرای پردیس و پریسا، اپرای رستم و سهراب، باله سیمرغ، آهنگ نور و صدا، توکاتا و فوگ برای ارکستر زهی، سمفونی پرسپولیس و پوئم سمفونی کوروش اشاره کرد. جدی باشد خندهاش میگیرد.
متن زیر برگرفته از مصاحبه خبرگزاری مهر است با لوریس چکناواریان
"زندگی ما هم بهمرور غبار میگیرد باید مواظب باشیم آن را تمیز نگه داریم. همیشه ببخشیم و فراموش کنیم. عشق خیلی اتفاق ارزشمندی است".
"توصیه میکنم دو چیز را تا آخرین روز زندگیتان از دست ندهید: عشق و امید. حتی اگر تکوتنها بالای کوه دماوند نشسته باشید و هیچکس دوروبرتان نباشد باز هم نباید عشق و امید را از دست بدهید".
"همیشه میبخشم و فراموش میکنم. سعی نمیکنم هیچ بدی را تلافی کنم چون معتقدم با این کار یک بدی جدید در خودم به وجود میآورم. انتقام بدترین چیز در دنیا و جنگ بزرگترین گناه دنیاست. باید خوبیها و بدیهای دنیا را با هم بشناسیم و دوست بداریم".
ادامه مطلب ...
هنگامی که وارد راسته قدیم طلا فروشان خرم آباد می شوی، حجرهای کوچک و قدیمی چشمانت را به پیشینه فرهنگ لرستان روشن می کند ، حجره ای از اعماق فرهنگ که هنوز رسم مردمان این دیار و پوشش های دارا و ندار ، خان و شبان ، روستایی و عشایر را به دیوار کرده است.
درون حجره پیرمرد 90 سالهای مشغول به کار همچنان عرق می ریزد. در و دیوار دکان پر است از پوشش های سنتی لرستان ؛ شال و ستره،کلنجه، جلیقه، سرداری و... بیشتر که نگاه میکنی همسفر مردمانی می شوی که زمانی در تار و پود این لباس ها تاریخ لرستان را رقم زده اند.
دست های پیرمرد، پینه بسته و سالیان دراز است که پیشه پدر را همچون میراثی گران بها حفظ کرده است.
صندلی کوچکی در کنار میز کارش است، روی آن می نشینم نمیدانم چه کسانی تا به حال بر روی این صندلی نشسته اند و رفته اند، پیرمرد آرام در حال اتو کردن لباس است. در کارش دقت زیادی دارد. نامش حاج امیر صادقی است و متولد 1303 است، او اکنون 70 سال است در این مغازه مشغول به دوختن لباس های محلی است. شغلش را از پدر مرحومش احمد صادقی یادگرفته است و از پنج سالگی شاگردیش را کرده است .
ادامه مطلب ...
نقوش صخرهای هومیان (Homian cave paintings ) برروی غاری در شمال شهرستان کوهدشت و در شمال غرب استان لرستان نقش بستهاند.
اطلاعات دقیقی از زمان ایجاد این نقوش در دست نیست اما احتمال میرود مربوط به دورهی پارینه سنگی باشند. این نقوش اغلب رویاهای نقاش را به تصویر میکشد، وجود این نقوش نشان از دیرینگی سکونت انسان در این مناطق دارد.
نقوش صخرهای هومیان با نقش لنگر کشتی آغاز و سپس نقشهایی از میادین شکار گوزن به صورتهای فردی و جمعی پایان مییابد. شمار این نقشها در غار هومیان ۱۰ نقش و در درهی میرملاس ۱۸ نقش است که بیشتر آنان به رنگهای سیاه و زرد کشیده شدهاند.
«عطا حسنپور» کارشناس باستانشناسی ادارهکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری لرستان، در اینباره خاطرنشان کرد: قدمت محوطهای که نقوش صخرهای هومیان در آن قرار دارند بر اساس تاریخگذاری به عمل آمده بر روی یک قطعه استخوان از کاوش پروفسور «مک بورنی» از دانشگاه کمبریج مربوط به 149 هزار سال پیش است.
وی ادامه داد: اما قدمت نقوش بین 9000 تا 2000 سال پیش است. ضمناً نقوش صخرهای هومیان و میرملاس درون غار نیستند و برروی چند صخره درون پناهگاههای صخرهای نقش شدهاند.
کارشناس باستانشناسی ادارهکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری لرستان افزود: این مجموعه نقوش، پس از پیگیریهای فراوان، حدود یکماه پیش پروژهی مرمت، حفاظت و ساماندهی آنها آغاز شد و هماکنون این پروژه مشترک ایرانی اروپایی در حال انجام است.