در سال 1865 میلادی، سردبیر یک روزنامه ی آمریکایی در سرمقاله اش نوشت:" اشخاص کاملا مطلع و آگاه میدانند که امکان انتقال صدا از طریق سیم امری محال است و حتی اگر بر فرض محال چنین چیزی هم عملی شود، هیچ فایدهی علمی در بر نخواهد داشت!" حدود ده سال بعد "تلفن" از آزمایشگاه الکساندر گراهام بل سر بدر آورد و جهان را دگرگون ساخت.
اوایل قرن بیستم یک اختر شناس و ریاضیدان بسیار مشهور کانادایی به نام Simon Newcomb در مقالهی معروفی نوشت:" هیچ یک از ترکیبات احتمالی عناصر شناخته شده، هیچ یک از اشکال ماشینها و شکلهای شناخته شدهی انرژی را نمیتوان طوری با هم تلفیق کرد و از آنها ماشینی ساخت که انسان به کمک آن بتواند مسافتهای طولانی را در هوا پرواز کند!" کمتر از یک سال بعد از این نقل قول، برادران رایت - Wright - با اولین هواپیمای جهان به هوا برخاستند.
از همه بدتر، پیشبینی ارنست رادرفورد - Ernest Rutherford - کاشف و پدر ساختار هستهی اتم بود. وی در سال 1933 میلادی، پیشبینی کرد که انرژی موجود در هستهی اتم هرگز آزاد نخواهد شد!
اما تنها 9 سال پس از این پیشبینی، اولین واکنش زنجیرهای هستهای به وقوع پیوست. به جرات میتوان گفت که اگر این پیشبینی رادرفورد، بسیاری از دانشمندان جوان را مایوس نکرده بود، شکافت هستهی اتم بسیار زودتر اتفاق می افتاد.
ادامه مطلب ...و آنگاه یکی از سالخوردگان شهر گفت از خیر و شر نیز ما را سخنی بگوی
پیامبر گفت:
من می توانم از خوبیهای شما سخن گویم اما از شر و بدی نشانی نمی توانم داد.
زیرا شر چیست بجز همان خیر که از گرسنگی و تشنگی خویش عذاب کشیده است ؟
همانا وقتی خوبی ، گرسنه می شود غذای خود را حتی در غارهای تاریک جستجو می کند و وقتی تشنه می شود حتی از آبهای تیره ی مرداب می نوشد
وقتی که با خود یگانه اید وجودتان خیر و خوبی است .
اما وقتی با خود یگانه نیستید باز نمی توان شما را به شر و بدی نسبت داد .
زیرا خانه ای که شکاف خورده است ، جایگاه دزدان نخواهد بود بلکه تنها یک خانۀ شکاف خورده است و کشتی که لنگرش را از دست داده ، ممکن است بی هدف در آبهای خطرناک سرگردان شود اما، به قعر دریا نخواهد رفت .
ادامه مطلب ...خبر به تاخیر افتادن تصمیم مجمع تشخیص مصلحت درباره لوایح مربوط به FATF اثرات منفی گذاشت؛ هرچند اگر آن را رد میکردند، اثرات منفی آن شدیدتر بود. بنابراین جلوی زیان بیشتر ناشی از رد احتمالی آنها را از طریق عدم تصویب گرفتند! ولی پرسش این است که چرا ساختار سیاسی ایران تا این حد در اتخاذ تصمیم کُند عمل میکند؟ چرا هی امروز و فردا میکند؟ چرا اگر مخالف هستند همان جلسه اول کار را یکسره نمیکنند؟ و اگر موافق هستند چرا زودتر تصویب نمیکنند که جامعه خسارتهای کمتری را بپردازد؟ گفتن اینکه برای بررسی کارشناسی به تاخیر میاندازند هم نوعی شوخی است. چرا همه تصمیمات مهم روی زمین میماند و فقط هنگامی که کارد به استخوان برسد و از روی ناچاری تصمیم گرفته میشود؟
بخشی از این وضعیت معلول نظام عریض و طویل و متکثری است که برای اتخاذ تصمیمات وجود دارد؛ حتی میتوان گفت که این نظام عریض و طویل شامل نهادهای رسمی و غیررسمی نیز میشود. دولت، کمیسیونهای دولت، وزارتخانهها، مجلس، کمیسیونهای مجلس، شورای نگهبان، رفت و برگشت به مجلس، مجمع تشخیص مصلحت و کمیسیونهای آن عناصر مستقیم درگیر در این تصمیمات هستند. ولی نهادهای نظامی، شورای عالی امنیت ملی و برخی از نهادهای دیگر نیز به طور غیرمستقیم وارد ماجرا میشوند. اینها یک طرف، حضور نهادهای غیررسمی که تحت تاثیر بولتنها اظهارنظر میکنند، هر هفته در نمازهای جمعه و در جلسات مداحی و روضه و غیر آنها از جمله جلسات درس، برای سیاستگذاران خطمشی تعیین میکنند که اینها نیز اهمیت دارند، به ویژه که از خدا و پیامبر نیز کُد میآورند و کار را سختتر میکنند.
ادامه مطلب ...