انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
همین حوالی
هنوز باران را ، بی چتر
برف را ، بی دستکش
و چای را ، بی قند دوست دارم ...
سفر را اگر هنوز بی چمدان دوست داری ؛
قرارمان همین حوالی ...
متل "دت دال"
متلها بارزترین نوع فولکلور و نمود فرهنگی اقوام مختلف هستند. متلها (افسانه ها) گاه منحصر به فرد هستند و گاه در میان اقوام و فرهنگهای مختلف مشترک، منتهی با شیوه ی روایت و کاراکترهایی متمایز از هم. در دو متل «مرد خارکن»و «دت دال» هر دو پایانی همانند دارند و آن هم مجازات زنی بد جنس است که در اولی خود را به جای دختر زیبا روی و در دومی دخترش را به جای دختر والانشین عقاب جا می زند و نهایتا مجازاتی شبیه هم نصیبشان می شود.
برخی معتقدند که «دختر دال» یک ایزدبانوی ایرانی است که بر اثر گذر زمان شخصیت انسانی پیدا کرده است و ...
اما متل «دت دال» به زبان شیرین لکی که زمانی پیشینیان قوم لک با همین زبان و شیرین تر و با آب و تاب تر برای دیگران تعریف می کردند، چونین است :
"دت دال" ...... (دختر عقاب )
وت : ار جایی اج ئی سرزمینه ، ژن و پیا ندار و فقیری زنیونه مهرد [مکرد].پیا کاری ورزیری ار ا مردملی هنی بی.و جفد گا مردم ارینو زمی شویمه ماتی.
(آورده اند : در جایی از این سرزمین ، زن و مرد فقیر و تهی دستی زندگی می کردند، مرد کارگر مردم بود و با جفت گاو آنها زمین را برایشان شخم می کرد و مزد می گرفت. )
پیا ئو ژن خدا هویچ آویلی ناوینیه بی، و هزار پیر و پیخمبر و دعا و دلسه و داری هم هویچ آویلونی دُم نمکت.
(زن و مرد صاحب فرزندی نمی شدند و هیچ دعا و توسلی به پیر و پیغمبر و دارو و دوا افاقه نمی کرد. )
ادامه مطلب ...چند نکته از حکیم عالیقدر ارد بزرگ خراسانی
توانایی ، از پس آگاهی و کوشش بسیار ، بدست می آید.
دیر تصمیم بگیرید ، اما آنگاه که گرفتید به اندک تندبادی ، رهایش نکنید.
همواره امیدوار به زندگی بهتر و شرافتمندانه باشید ، هیچگاه توان خویش را انکار نکنید ، خود را دوست بدارید و برای بهروزی ، کوشش کنید.
هیچ اهرمی ، همچون بردباری و امید ، نمی تواند سختی ها را از پیش پایمان بردارد.
آسیب دیده ، همیشه درهای آرزوهایش ، کوچک و کوچکتر می شود ، مگر با امید ، که زندگی ما را دگرگون می سازد.
با بدیهای دیگران ، دل خویش را به سیاهی نکشیم ، همواره نگاهمان ، به راستی باشد و مهربانی.
ادامه مطلب ...