انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
بلوط های کوهدشت
با وجودی که سال هاست درختان بلوط اطراف کوهدشت از تیغه ی تیز تبرها و گاوآهن ها جان سالم به در نبرده اند اما باز هم این بازمانده ی درختان بلوط هستند که میزبان بی بدیل گردشگرانند که می روند تا بهار و زیبایی هایش را به تماشا بنشینند.
در اطراف کوهدشت به درختان ستبری برمی خوری که نشان از سال ها استقامت و پایمردی دارند. درختان ستبری که جلوه ی خاصی به فصل بهار و زیبایی طبیعتش داده اند و این شاخه های تنومندشان است که با گرفتن طناب های بازی به دور خود شادی کودکان و حتی بزرگ ترها را فراهم می کنند.
با دیدن این همه گردشگر که هرروز به دیدن طبیعت می روند حس می کنی دوستی طبیعت و انسان شدت گرفته است.
خوشبختانه امسال تعرض به جان درختان از سوی مردم کمتر دیده می شود که نشان از ارتقا سطح فرهنگ زیست محیطی آنها دارد.
اگر به طبیعت سبز و کم نظیر اطراف کوهدشت بروی، درمی یابی که هرکدام از گردشگران کوهدشتی خود محافظانی برای درختان هستند و جز از سرشاخه های خشک برای درست کردن آتش استفاده نمی کنند.
اما هنوز کسانی هستند که میل شکستن درخت را کنار نگذاشته اند اما به محض تعرض به جان درخت ها با سرزنش و اعتراض دیگران روبه رو می شوند.
متاسفانه اداره های ذیربط نقش خود را در بیدار کردن مردم و فرهنگ سازی در این زمینه ایفا نکرده اند و تنها مطبوعات و رسانه ها بار تشویق گردشگران و فرهنگ محافظت از منابع طبیعی را به دوش می کشند.
به هرروی امید می رود مردم کوهدشت هرچه بیشتر در حفظ جنگل ها بکوشند تا هرسال از دامن صحرا و تماشای بهار لذت ببرند و این سرمایه ی گران بها را به آیندگان انتقال دهند.
سلام
کاش مردم قدر طبیعت را بیشتر میدانستند و کمی مهربانتر بودند ...