انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
درگذشت نخستین منتقد هنر تجسمی بعد از انقلاب
احمدرضا دالوند منتقد هنری، پژوهشگر، تصویرگر و طراح گرافیک که مدتی به دلیل بیماری دیابت و پیشرفته شدن آن در بیمارستان سینا بستری شده بود، بامداد امروز دوشنبه ۱۹ آذر از دنیا رفت.
او از شاگردان مرتضی ممیز، صادق بریرانی و هانیبال الخاص بوده و فارغ‌التحصیل رشته گرافیک از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.
دالوند نویسنده چند جلد کتاب برای انتشارات دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها، نشر شهر و دانشگاه تهران و نگارنده صدها مقاله و نقد می باشد.
دالوند نخستین منتقد هنر تجسمی بعد از انقلاب محسوب می‌شود. صدها اثر تصویر سازی او در سال‌های پس از انقلاب در مطبوعات مستقل و معتبر به چاپ رسیده‌است.
توکا نیستانی معمار، طراح و کاریکاتوریست، دربارهٔ احمدرضا دالوند، در سایت " توکای مقدس " چنین اظهار عقیده می‌کند و می‌نویسد: دالوند طراح بی نظیری است و قلمی عالی در نوشتن دارد که به همراه دانشش از هنر منتقدی تیزبین از او ساخته‌است.
مسعود خیام، نویسنده، دربارهٔ تصویر سازی‌های دالوند و همکاری در ماهنامه آدینه در دهه ۶۰ در بروشور گالری سیحون چنین می‌نویسد: " اکنون ما هر دو از آدینه بیرون آمده‌ایم. مقالات تو، خوانده شد یا نشد، تاریخ مصرف خود را داشت و تمام شد. ایلوستراسیون‌های دالوند اما، با خلاصی از شر " داستان"، مفاهیم هنری خود را یافته و زندگی مستقل خود را آغاز کرده‌است ".
علی اصغر قره باغی نویسنده، مترجم و منتقد هنر، در ماهنامه گلستانه (شماره ۲۲–۲۳ آبان و آذر ۱۳۷۹) در مقاله‌ای تحت عنوان " تک گفتاری‌های رندانه " دربارهٔ احمدرضا دالوند می‌نویسد: "دالوند یک جا طراح و نقاش است و جای دیگر گرافیست و تصویر ساز. یک جا معمار صدا و گفتار است و جایی دیگر تصویرکننده بازتاب‌های فلسفی و باز… و در ادامه می‌افزاید: اکثر طرح‌های دالوند، به سبب ماهیت پرتوانی که دارند مستقل از ادبیات جلوه می‌کنند، در نهایت شکل قرائتی فردی از یک متن را دارند و آن قدر قائم به ذات هستند که بدون تاریخ مصرف در یک نگارخانه به عنوان آثار هنری مستقل به تماشا گذاشته شوند."
احمدرضا دالوند امروز در ۶۰ سالگی دار فانی را وداع گفت او منتقد هنری، نویسنده و پژوهشگر، تصویرگر و طراح گرافیک؛ مدیر هنری و مدیر پروژه بسیاری از روزنامهها و ماهنامهها بوده است. وی در سال ۱۹۹۲، طراح برگزیده کتاب سال گرافیک اروپا و سپس سمپوزیوم بین المللی طراحی در ژاپن شد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
