انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
"بزرگی "
در یک غروب سرد و آلوده پشت چراغ قرمز در حال صحبت با تلفن همراه بودم؛ پسرکی مشغول شست و شوی شیشه ماشین شده بود من اصلا متوجه حضور او نبودم . بعد از پایان مکالمه در حالی که تا سبز شدن چراغ تنها 20 ثانیه باقی مانده بود دست به جیب شدم متاسفانه پول نقد همراه نداشتم از او خواستم صبر کند تا بعد از چراغ قرمز پارک کنم و از دستگاه پول بگیرم ولی پسرک با گشاده رویی و نفسی گرم گفت برو آقا کاری نکردم دمت گرم و سرت سلامت. و رفت ....
یاد این جملات زیبای شکسپیر افتادم که :
بعضی بزرگ زاده می شوند،
برخی بزرگی را بدست می آورند، و بعضی بزرگی را بدون اینکه بخواهند با خود دارند....
.
.
واقعا که برخی بزرگ زاده اند و بزرگی را از از پدر و مادر و مال و جایگاهشان یدک می کشند و چه بسا بسیارشان از شئونات بزرگی و انسانیت خالی و تهی اند. بسیاری از آقازاده های؟ جامعه امروز ما از این قشرند
برخی بواسطه رسیدن به مقام و منصب و مال و جا بزرگ می شوند در حالی که .... فردوسی در مورد سلطان محمود چنین می گوید:
چون اندر تبارش بزرگی نبود نیارست نام بزرگان شنود
اما برخی بزرگ بودن در خون و رگ آنهاست و ارتباطی به جایگاه اجتماعی و اوضاع مالیشان ندارد. آدمهای چشم و دل سیری که برای مقام و منصب و نان در پوستین دیگران نمی افتند. شاید رخت تنشان کهنه و مندرس باشد اما دل بزرگ و طبع والایی دارند....
