انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
دانشگاه حاج احمد کوزه کنانی و پسران
یک زمانی سود در خرید و فروش تخمه ژاپنی بود. یعنی یک گونی تخمه ژاپنی حدود چهار، پنج برابر پول خریدش را برمی‌گرداند. بعدها بچه های کف بازار به این نتیجه رسیدند که زیپ شلوار و کش قیطونی بیشتر از تخمه ژاپنی سود دارد. بعد از آن چوب دارچین و کلیپس روی بورس آمدند و...
الان اما پول در تاسیس دانشگاه است. یعنی شما اگر بتوانید مجوز تاسیس دانشگاه بگیرید تا هفت پشت‌تان مازراتی سوار می‌شوید و به روانتان درود می‌فرستند. بازاری‌های قدیمی هم که یک بوهایی برده اند تصمیم گرفته اند سرمایه شان را بیندازند در مسیر تاسیس دانشگاه اما اخیرا با بازگشت هاشمی به دانشگاه آزاد و آغاز قریب الوقوع ثبت نام دانشگاه احمدی نژاد، دست زیاد شده و طبیعی است که بازاری‌ها با احتیاط بیشتری عمل کنند. آخرین خبر این است که یکی از سوهان‌پزی‌های قدیمی هم مجوز تاسیس دانشگاه گرفته و به زودی با نام "دانشگاه حاج احمد کوزه‌کنانی و پسران" رسما فعالیت خود را زیر نظر وزارت علوم آغاز می کند.
شیوه کار پذیرش دانشجو به این شکل است که یک کنکور فرمالیته برگزار می شود و در نهایت تمامی شرکت‌کنندگان در رشته‌های مختلف پذیرفته می‌شوند. تجربه نشان داده وقتی دانشجو آلوده فضای آموزشی می شود دیگر راه فراری ندارد و زمانی به خودش می آید که تا خرخره به دانشگاه بدهکار شده.
کودکان خاردار!
شما را دعوت به خواندن بخش‌هایی از مصاحبه نماینده محترم مجلس سرکار خانم آلیا در خصوص عدم تخصیص بودجه کافی برای حمایت از کودکان کار؛ می‌کنم ، ایشان گفته‌اند:
«ما موافق کار کودکان نیستیم. فرهنگ کار کودک در کشور ما وجود ندارد و پدیده‌ای به نام کودک‌کار به شکل رسمی در کشور ما نیست. این پدیده در کشور ما بسیار محدود و مقطعی است چراکه این معضل بیشتر برای کشورهایی است که خانواده در آن‌ها نقش خود را از دست داده یا خانواده تک والدی رواج دارد».
در همین چند جمله که بخش عمده‌اش را سه کلمه «وجود»، «ندارد» و «نیست» تشکیل می‌دهد؛ نکات مهمی نهفته است.
ضمن تشکر از خانم آلیا باید بگوییم که ما هم موافق کار کودکان نیستیم. (چه تفاهمی ^_^)! و معتقدیم این پدیده در کشور «محدود» است. مثلا حداکثر تعداد کودکان دستفروش در سر هر چهارراه را می‌توان «محدود» به 10 الی 12 نفر دانست که تازه این محدودیت، «مقطعی» هم هست. یعنی در فاصله بین دو چهارراه اگر «مقطع» بزنیم. در این «محدوده» تعداد کودکان خیلی کمتر از سر چهارراه است. یا در برخی «محدوده»های زمانی و مکانی این تعداد بسیار «محدود»تر می‌شود به‌طوری که اصلا در «مقاطعی» مثل وسط بزرگراه‌ها یا باند فرودگاه تعداد این کودکان به صفر میل می‌کند.
همچنین خانم آلیا در ادامه فرموده‌اند: «در برخی از روستا‌ها کودکان در تابستان که به مدرسه نمی‌روند به والدین خود درکشاورزی کمک می‌کنند که نمی‌توان از این مسئله به عنوان کار کودک یاد کرد.»
به این ترتیب نتیجه می‌گیریم که وجود کودکان کار امری کاملا طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است. همانطور که بچه‌های روستایی در تعطیلات تابستان به پدر و مادر خود در کشاورزی کمک می‌کنند، کودکان شهری هم در اوقات فراغتشان که به مدرسه نمی‌روند به پدر و مادر خود در فروش فال، جوراب، لواشک، لباس زیر و غیره کمک می‌کنند و این مسئله را هم نمی‌توان به عنوان کار کودک قلمداد نمود! به‌واقع ما اصلا چیزی به اسم فرهنگِ کارِ کودک نداریم (چون تقریبا چیزی به اسم فرهنگ نداریم) و شخصیت‌هایی مثل «کوزت»، «حنا» و «دختر کبریت‌فروش» هم که مصادیق بارز سوءاستفاده از کودکان هستند، همگی شخصیت‌هایی غربی و بزرگ شده در خانواده‌های کم‌جمعیت‌اند.
ادامه مطلب ...بنزین یورو ؟؟
آلودگی هوا و مصائب و مشکلات آن، داستانی تکراری در کشور و به ویژه در کلانشهرهاست؛ داستانی که سازمان‌ها و نهادهای مسوول عامل آن را دلایل مختلف می‌دانند.
معمولا در نیمه دوم هر سال انگشت اتهام بیشتر کارشناسان و حتی مردم در زمینه آلودگی هوا به سمت بنزین‌های تولید داخل نشانه می‌رود. اگر سری به جایگاه‌های عرضه سوخت بزنید، به‌طور قطع با شهروندانی مواجه می‌شوید که از کیفیت بنزین یورو ۴ تولید داخل گلایه داشته و آن را مناسب نمی‌دانند.
در این رابطه رییس اتحادیه جایگاه‌داران عرضه سوخت کشور درباره بنزین یورو۴ به اقتصادپرس می‌گوید: بنزین‌های یورو ۲ در اصل مخصوص موتورهای دهه ۸۰ و ۹۰ اروپاست که هنوز هم در ایران توزیع می‌شود؛ در حالی که در کشورهای اتحادیه اروپا در چند سال گذشته بنزین‌های یورو ۵، یورو ۶ را عرضه و استفاده کرده‌اند و از ابتدای سال ۲۰۱۴ نیز مقرر شده تا در برخی کشورهای این اتحادیه بنزین یورو ۷ توزیع شود.
بیژن حاج محمدرضا می‌افزاید: متاسفانه در کشور ما هنوز خودروهایی مربوط به دهه ۴۰ در شهرستان‌ها و دهه ۶۰ میلادی در شهرهای بزرگ در حال تردد هستند و این مساله سبب شده تا بر میزان آلودگی هوا نیز بیافزایند.
وی تصریح می‌کند: بنزین‌های یورو ۵، ۶ و ۷ در اروپا، آمریکا و حتی ژاپن با تحول وسایط نقلیه به وجود آمده و توزیع شده‌اند. رییس اتحادیه جایگاه‌داران عرضه سوخت کشور در مورد زمان توزیع این نوع بنزین‌ها در اروپا توضیح می‌دهد: مراحل عبارتند از استانداردهای سوخت یورو ۱، یورو ۲، یورو ۳، یورو ۴ و یورو ۵ برای خودروهای سبک و برای خودروهای سنگین به جای عدد از شماره‌های رومی استفاده می‌شود (یورو I،یورو II وغیره(
این استانداردها دراتحادیه اروپا به شرح زیراستفاده شده اند؛
ادامه مطلب ...