انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
انجمن دالوند
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز ................. دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زددرباره من
زادگاه من شهریست که پیچک های سبز سخاوتش در ورای سرخ عاطفه ها در میان صفحات خاک گرفته تاریخ به وسعت آبی عشق می روید. آنجا که در لا به لای تنورسوز خانه های کاه گلی ، عطر آشنای نان گرده از بازن همسایه هنوز بر گونه هایم تلنگر می زند ، که های! از اصل نیفتی اگر زمانه تو را از اسب به زیر آورد ، آنجا که در سکوت صبور دره اش هرگز گلی پژمرده نمی شود و هیچ پونه ای در کنار جوی ترانه خوان جاریش بیهوده سر بر نمی آرد ، شهری که نهری زلال در بستر صمیمی گردو و تاک تا همیشه ی آسمان جاریست و هر درختش درختی است یادآور بزرگان قبیله ام و هر سنگنوشته اش کتابیست از تاریخ پر فراز و نشیب سرزمینم ؛ ایران
***************************
احمد دالوند ؛ کارشناس ارشد ماشین آلات از دانشگاه تهران ؛ زمینه کاری : نگهداری و تعمیر ماشین آلات معدنی و راهسازی ( Komatsu & Cummins ) ؛ ساخت و تولید قطعات خودرو - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی ؛ سیستم های آموزشی و آموزش فنی
ادامه...
برای پسرم
یادم می آید چندین بار تو را نوازش کردم و با زبان کودکانه از تو خواستم آن رفتار بد را تکرار نکنی اما هر روز تکرار می کردی و من صبر می کردم تا آن روز که آنقدر از دستت خسته شدم که از شدت عصبانیت بر در و دیوار کوبیدم و چاره ای برایم نماند جزء تنبیه تو .
با نهایت خشم تو را به اتاق بردم و گفتم حق بیرون آمدن نداری.
لختی گذشت ، خبری نشد و از اتاق بیرون نیامدی ، فکر کردم مشغول بازی شده ای یا شاید هم خوابیده ای اما وقتی از لای در نگاه کردم و دیدم به کنج دیوار تکیه داده و مثل آدم هایی که عزیزی از دست داده اند سر بر دیوار نهاد و از شدت بغض نفس نفس می زنی ، دنیایم جهنم شد ، سقف آسمان بر سرم آوار شد ، خدای من ، چگونه یک کودک دو ساله این همه درک و شعور دارد. من نیز سر بر دیوار گذاشتم ... و دیدم که با گریه پدر بغض تو هم ترکید.
پسرم ! مسیحای من ؛ به یاد داشته باش که هیچ پدری نمی خواهد قطره اشکی در گوشه ی چشم دلبندش بدود اما تعلیم و تربیت سخت است و گاهی با لحظات سخت قرین می شود ، آن شب بغض تو کمتر از نیم ساعت طول کشید اما عذاب وجدان پدر روزها ادامه داشت.
نماد
